‘Wat als jij straks dement wordt?’ In de kring van familie en vrienden wordt de vraag regelmatig gesteld. Mijn antwoord is steevast: ‘Ik zou het heel erg vinden, maar als er goed voor me gezorgd wordt wil ik graag tot het eind blijven leven’.

Dit voorjaar kwam een aan de overheid gerelateerde Burgerraad met een boeiende publicatie: Ouder Worden 2040. Een transformatieagenda voor een ouder wordende samenleving, waarin twintig jaar vooruit wordt gekeken. Als ik het haal ben ik in 2040 vijfentachtig. Met twee miljoen 65-plussers erbij is de kans groot dat dan het aantal mensen met dementie verdubbeld is tot een half miljoen. De kans is niet denkbeeldig dat ik daar dan ook bij hoor. Met door de ontgroening ook nog veel minder mantelzorgers en zorgprofessionals om me heen. Zal er dan goed voor me gezorgd worden?

Het mooie van Ouder worden 2040 is dat het niet alleen trends beschrijft, maar ook drie scenario’s schetst voor hoe onze samenleving er over twee decennia uit zou kunnen zien. We leven lang hoera, hoera! is het eerste toekomstplaatje, van een sociale samenleving met vitale gemeenschappen waarin we goed op elkaar letten. Er wordt goed voor ouderen gezorgd, maar je moet wel je best doen om erbij te blijven horen. Big little brother is watching you: niet roken, drinken, stilzitten en dik worden want dan loop je 40% meer kans op dementie.